ไม่รู้ว่าไช่ หัวใจมันเซ อิเย เอเฮ
ไปหาแต่เธอ ไม่รู้ไซมันต้องพร่ำเพ้อ
คิดถึงแต่เธอได้ทุกวัน
ตื่นมาตอนเช้าก็เห็นหน้าเธอลอยอยู่
เต็มหวัน มองไปทางไหนเหมือนทุก
อย่างมันกลายเป็นสีชมพู
ตกอยู่ในอาการ ภาษาใต้เรียกว่าหัวใจมันพรือโฉ้
มันเป็นอะไรไม่รู้เวลาเห็นหน้าเธอ
มันดังตึกตึกตั๊กตั๊ก ได้มั้งม้ายเสียง
ใจน้องนี้ มันเต้นแรงทุกทีเวลาอยู่ ใกล้เธอ
กลัวจะเก็บอาการไม่อยู่แล้วเธอ เห้อ ไม่รู้เป็นไอ้ไหร
ไม่รู้ว่าไช่ หัวใจมันเซ อิเย เอเฮ
ไปหาแต่เธอ ไม่รู้ไซมันต้องพร่ำเพ้อ
คิดถึงแต่เธอได้ทุกวัน
พออยู่ใกล้ ก็เสียอาการ อิยาอาอา
ลิ้นชาขาพัน เขินจังเสีย ไม่หานพูดคำ
ที่เก็บเอาไว้ ชอบพื่อย่างแรง
มันดังตึกตึกตั๊กตั๊ก ได้มั้งม้ายเสียง
ใจน้องนี้ มันเต้นแรงทุกทีเวลาอยู่ ใกล้เธอ
กลัวจะเก็บอาการไม่อยู่แล้วเธอ เห้อ ไม่รู้เป็นไอ้ไหร
ไม่รู้ว่าไช่ หัวใจมันเซ อิเย เอเฮ
ไปหาแต่เธอ ไม่รู้ไซมันต้องพร่ำเพ้อ
คิดถึงแต่เธอได้ทุกวัน
พออยู่ใกล้ ก็เสียอาการ อิยาอาอา ลิ้นชาขาพัน
เขินจังเสีย ไม่หานพูดคำ ที่เก็บเอาไว้
ไม่รู้ว่าไช่ หัวใจมันเซ อิเย เอเฮ
ไปหาแต่เธอ ไม่รู้ไซมันต้องพร่ำเพ้อ
คิดถึงแต่เธอได้ทุกวัน
พออยู่ใกล้ ก็เสียอาการ อิยาอาอา ลิ้นชาขาพัน
เขินจังเสีย ไม่หานพูดคำ ที่เก็บเอาไว้
ชอบพื่อย่างแรง
ว่าชอบพื่อย่างแรง
ว่าชอบพื่อย่างแรง